âHet in de ban doen van onze dansvorm is gewoon cancel cultureâ

Posted on July 30, 2023 by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Reportage

Zomercarnaval Het dansverbod op ‘vulgaire of aanstootgevende uitingen’, zaterdag op het Rotterdamse Zomercarnaval, riep reacties van boosheid en onbegrip op. „Dit is ónze cultuur en ónze vrijheid.”

Linette van Vlodrop

30 juli 2023 om 15:26

Leestijd 4 minuten

De optocht van het Zomercarnaval trekt door Rotterdam.

Foto Walter Herfst

Kwame (45) is een van de aanvoerders van TriniConnection, de grootste carnavalsgroep die dit jaar meedoet aan het Rotterdamse Zomercarnaval. Op de Coolsingel – het is zaterdag eind van de middag – wordt de muziekwagen van zijn groep stilgezet, de muziek gaat uit. Kwame verzoekt de dansers in zijn groep, ‘de masqueraders’ te stoppen met dansen.

Dan spreekt hij de organisatie en de sponsoren toe, die op het balkon van het Rotterdamse stadhuis staan te kijken. Kwame, die niet met zijn achternaam in de krant wil, roept: „Ik heb een speciale aankondiging en ben geëmotioneerd. Deze organisatie kiest ervoor om vierhonderd jaar terug in de tijd te gaan, de tijd van de tot slaaf gemaakten. Dit is ónze cultuur en ónze vrijheid. Welkom bij de Caribische cultuur.”

Deze week ontstond er ophef over een aanpassing in het reglement van het Rotterdamse Zomercarnaval, waarin de organisatie onder andere aangaf een dansverbod te hanteren op ‘vulgaire of aanstootgevende uitingen’. […] ‘Sommige dansvormen kunnen mogelijk als provocerend worden ervaren, vooral als ze seksuele bewegingen bevatten die niet passen bij een familiair publieksfeest.’ Eerder al had de organisatie daarbij specifiek ‘bubbling’ genoemd, een dansstijl waarbij twee mensen met hun onderlichamen tegen elkaar aan schuren.

De nieuwe regels riepen veel reacties op. Op sociale media vielen veel mensen over het feit dat de organisatie bepaalde wat vulgair, ordinair of fatsoenlijk zou zijn. In de optocht liepen mensen mee met protestborden waarop stond: ‘Mijn voorouders zijn niet vulgair.’

Volgens Kwame probeert een aantal carnalvalsgroepen de organisatie al een jaar uit te leggen wat carnaval is. Carnaval is gestart vanuit de slavernij, toen het de tot slaaf gemaakten verboden werd zich uit te drukken, in welke vorm dan ook, zegt hij. „Wat je hier aan dansvormen ziet, is een culturele expressie daarvan. Die culturele expressie is een grondrecht.”

Tijdens dit carnaval kunnen de deelnemers even ontsnappen aan het dagelijks leven. „Onze zorgen geven we over aan de straat. Het in de ban doen van onze dansvorm omdat een aantal carnavalsgroepen te ver is gegaan vorig jaar, is gewoon cancel culture.”

Een man met een protestbord tijdens de optocht van het Zomercarnaval.
Foto Walter Herfst

Draaien met de heupen

Kwame duidt op het verbod van de organisatie dit jaar op ‘winen’, ook wel ‘grindin’ genoemd: het draaien met de heupen of tegen iemand anders aan ‘schuren’, omdat dit niet op het Zomercarnaval als ‘familiefeest’ zou passen. Kwame: „We begrijpen dat voor mensen die onze danscultuur niet kennen, dit als onzedelijk gedrag kan worden gezien. Maar een hele cultuur bestempelen als ‘vulgair’ is schandalig. Als je terugkijkt naar de geschiedenis, zijn we al eerder op dit punt gekomen. Ten tijde van de slavernij en het kolonialisme was er een ‘master’ die bepaalde wat we wel en niet mochten doen. Nu gebeurt dat weer. Wat zegt dat over ons? Als zwarte mensen hebben we helemaal niks bereikt.”

Lees ook: Verbod op ‘bubbling’ roept herinneringen op aan andere verboden dansstijlen

Ook Judith Brown (56), lid van een internationale groep en speciaal overgekomen vanuit Londen, waar veel Caribische dansgroepen zijn, zegt: „Niemand heeft ons ooit verboden te ‘winen’. Op Saint Vincent [eiland in de Cariben] zijn we ermee grootgebracht. Mijn ouders leerden me hoe te dansen en mijn zoons, die nu in een brassband spelen, zijn opgegroeid met carnaval. Dit is zo verkeerd in dit land. Over een paar weken vieren we ook Caribisch carnaval in Notting Hill. In Londen winen we zelfs met de politie. Tegenwoordig is dit het enige wat men van ons weet: hoe we dansen, maar niks over de oorsprong ervan. De Gay Pride kan ook als seksueel provocerend worden gezien. Waarom is het bij ons een probleem?”

Laat mensen hun cultuur uitdragen, zolang iedereen maar respectvol is

Felgekleurde kostuums

In felgekleurde kostuums begroeten carnavalsdansers tijdens het Zomercarnaval zaterdag hun kennissen, vrienden en familie die zich verzameld hebben langs de route in Rotterdam.

In de optocht lopen ook een paar handhavers in uniform mee, zoals Gina De Otter (17), samen met haar moeder Jannie (52) en haar twee collega’s Lara (21) en Kyelene (23), die liever niet met hun achternaam in de krant willen. Gina mag pas op haar achttiende officieel als handhaver aan de slag, maar zegt over het verbod op ‘winen’: „Iedereen moet gewoon vrij kunnen zijn. Het is een feest. Als kind ging ik ook mee.”

De restrictie roept veel onduidelijkheid op, mensen zijn terughoudend – wat mag wel en wat niet? Gina Darnoud (35): „We zijn bang om ons uit te spreken, terwijl carnaval zo iets leuks moet zijn. We willen gewoon het carnaval vieren zoals we dat al veertig jaar doen. Laat mensen hun cultuur uitdragen, zolang iedereen maar respectvol is.”

Lees ook: Twee schietpartijen op Zomercarnaval Rotterdam, drie gewonden en drie arrestaties

Naomi Jacobs (39) loopt samen met haar zoon Zion (3) in een kindergroep, het is zijn eerste carnaval. Naomi toont enig begrip voor het verbod. „Ik kan me voorstellen dat het voor kinderen aanstootgevend kan zijn, bubbling doe je eigenlijk in een club.”

Haar vriend Julien Werleman (39), die de kindergroep leidt, zegt: „Bubbling heeft helemaal niks met carnaval te maken. Bubbling is eigenlijk dancehall, een ander muziekgenre. Soca of tumba, dát is de carnavalsmuziek van de Antillen. Natuurlijk zijn er grenzen. Maar wat we de kinderen leren is niet vulgair. Socamuziek wordt nu bestempeld als iets vulgairs en dat is heel jammer.”

Dansende mensen tijdens Zomercarnaval in Rotterdam.
Foto Walter Herfst

Jamboli Mutuka (48) heeft zijn vrouw en kinderen meegenomen, om carnaval te gaan kijken op de Nieuwe Binnenweg. „Dansen doe je met je lichaam, niet met je hoofd”, zegt hij. „Waar ik vandaan kom, Kameroen, dansen we zo. Zo zag ik mijn ouders ook dansen toen ik klein was, met hun heupen.” Zijn kinderen, 5 en 6 jaar oud, zijn voor het eerst mee dit jaar. „Dansen waarbij de genitaliën met elkaar in contact komen, dat vind ik iets anders. Dat hoeven mijn kinderen niet te zien. Maar aan de andere kant: als ze dat willen zien, kijken ze het toch wel: op tv of via TikTok.”

Wil Roodkerk (67) is uit Maassluis gekomen. Zij heeft begrip voor de beperkingen die de organisatie heeft opgelegd aan bepaalde danssoorten. „In de Caribische cultuur is dat normaal. Maar ja, als wij ergens komen, moeten wij ons toch ook aanpassen? Het dansen vind ik echt schitterend, Zomercarnaval is een enorme belevenis. Maar zo tegen elkaar aan dansen, dat hoeft echt niet.”

Peter Sas (77), een rasechte Rotterdammer, kan het allemaal weinig schelen. Op een terras aan de Mathenesserlaan, leest hij zoals elke zaterdag de krant. „Ze gaan hun gang maar”, zegt hij. „Wat maakt het uit, die ene dag in het jaar?”

Het strandcafé in Gaza was een van de laatste toevluchtsoorden voor Palestijnen. Door een Israëlische aanval is het weggevaagd

admin
July 1, 2025
0

Aan de kust van Gaza, waar de Middellandse Zee vroeger een zeldzaam gevoel van ademruimte en normaliteit bracht voor Palestijnen, is maandag een van hun laatste toevluchtsoorden weggevaagd. Een Israëlische luchtaanval trof zonder waarschuwing het Al-Baqa-café – een populaire ontmoetingsplek voor studenten, journalisten, kunstenaars en families.

„Ik zie alleen maar bloed … Ongelooflijk. Mensen komen hier om even bij te komen van wat ze in Gaza zien. Ze komen naar het westen om adem te halen,” zei een overlevende tegen het Britse Sky News. Bronnen zeggen dat er twintig en veertig doden zijn gevallen.

De zee een gevangenismuur

In een stad waar nauwelijks nog elektriciteit is en de infrastructuur grotendeels in puin ligt, was het Al-Baqa-café een van de laatste plekken die nog leefde. Het was meer dan gewoon een café. Mensen gingen hierheen voor rust, voor de wifi, of simpelweg om te ontsnappen aan het geweld elders in Gaza.

Voor veel inwoners van Gaza heeft de zee een betekenis die dieper gaat dan ontspanning. Volgens schrijver Rawand Alagha – lid van schrijverscollectief We Are Not Numbers – weerspiegelt de zee de veerkracht van een volk dat blijft zoeken naar betekenis, zelfs tussen de ruïnes. „Onze culturele, historische en economische verbondenheid met de zee onderstreept de volharding van de mensen,” schreef ze in september 2024. „We vinden er nog steeds troost en betekenis in.”

Maar de zee troost niet meer. Wat ooit voelde als een open horizon, voelt nu als een gevangenismuur. De Israëlische kustwacht waakt, het water is vergiftigd, en het strand is veranderd in een apocalyptisch landschap vol vluchtelingententen.

Geen waarschuwing

Volgens ooggetuigen en hulpverleners kwam de aanval onverwacht. BBC citeerde cameraman Aziz Al-Afifi, die op weg was naar het café om van de wifi gebruik te maken: „Ik was maar een paar meter verwijderd toen er een enorme explosie plaatsvond. Het was een afschuwelijk tafereel: overal lichamen, bloed en geschreeuw.”

Dat het Al-Baqa-café een doelwit werd, heeft internationaal tot woede geleid. Het Israëlische leger stelt in een reactie dat er „meerdere Hamas-terroristen” aanwezig zouden zijn geweest en dat er vooraf observaties zijn gedaan om burgerslachtoffers te voorkomen.

Volgens ooggetuige Yahya Sharif was het café op het moment van de aanval echter druk bezocht vanwege een kinderfeest en de relatieve veiligheid van de locatie, zo meldde hij aan Al Jazeera. „Deze plek was aan niemand verbonden – geen politieke en helemaal geen militaire associatie.”

Meerdere hulporganisaties eisten een onafhankelijk onderzoek naar het gebruik van geweld door Israël in burgergebieden.

Palestijnen binnen bij de lichamen van hun familieleden die gedood werden bij de aanval op het Al-Baqa-café. Foto HAITHAM IMAD/EPA

Journalist, kunstenaar, voetballer

Onder de doden is de Palestijnse kunstenaar Frans Al-Salmi, zo meldde nieuwskanaal al-Quds op X. Op sociale media circuleren beelden van een van haar laatste werken: het bloedend lichaam van een vrouw, met daarnaast de foto van haar eigen bebloede lijk, liggend op de grond. Ook journalist en fotograaf Ismail Abu Hatab kwam om bij de aanval. Volgens het mediakantoor van de Gazaanse regering is hij de 227e journalist die sinds oktober 2023 in Gaza is omgekomen. Daarnaast is voetballer Mustafa Abu Amira gedood en raakte de prominente journalist Bayan Abusultan gewond; foto’s van haar verwondingen worden online breed gedeeld.

De aanval op het Al-Baqa-café past in de trend van intensievere bombardementen op burgerdoelen in Gaza. Het volgde op een van de grootste evacuaties waartoe door Israël was opgeroepen sinds 7 oktober 2023. In totaal kwamen maandag zeker 95 Palestijnen om bij Israëlische aanvallen op onder meer scholen, een ziekenhuis en een hulppunt.

Toekomst asielwetten na eerste stemmingen nog onzeker

admin
July 1, 2025
0

PVV-leider Geert Wilders houdt de spanning erin: gaat hij de wetten die het asielbeleid strenger moeten maken nog steunen of niet? Voor een meerderheid in de Tweede Kamer is steun van de PVV cruciaal, maar Wilders ontliep dinsdag in de wandelgangen van de Tweede Kamer de pers en liet nog niet weten of hij voor of tegen de wetten stemt die door zijn eigen oud-minister Marjolein Faber (PVV) zijn gemaakt.

De stemmingen over wijzigingen van de wet pakten voor de PVV niet heel gunstig uit. De belangrijkste eis van Wilders, dat de spreidingswet – die asielzoekers over gemeenten verdeelt – direct wordt ingetrokken, kreeg geen steun van Wilders’ voormalige coalitiepartners. Dat gold wel voor het voorstel om illegaal verblijf in Nederland strafbaar te stellen.

In het Kamerdebat over de asielwetgeving zei PVV-Kamerlid Marina Vondeling vorige week dat haar partij geen „slap aftreksel” van de wetten van Faber zou steunen. Het enige wat Wilders dinsdag liet horen was een bericht op X over de spreidingswet: „Heel dom van de coalitie. Nederland wil geen AZC’s meer en zeker geen dwangwet!” Donderdag zijn de stemmingen over de wetsvoorstellen.

Dat Wilders de wetten mogelijk torpedeert, is opvallend: de wetten zijn op wat details na ongewijzigd streng en dus afkomstig van zijn voormalige minister Faber. Deze asielwetten zijn zo ongeveer het enige wat zij achterliet, na elf maanden ministerschap. Wilders liet begin vorige maand het kabinet vallen toen zijn coalitiepartners VVD, NSC en BBB niet een vergaand tienpuntenplan voor nog strenger asielbeleid wilden ondertekenen.

Tweestatusstelsel

Voor de PVV kan het aan de vooravond van een nieuwe campagne mogelijk toch aantrekkelijk zijn om nu tegen Fabers wetten te stemmen, met als argument dat ze niet ver genoeg gaan. Wilders herhaalt sinds het aantreden van het kabinet dat hij wordt tegengewerkt door zijn toenmalige partners.

Voor de overgebleven partijen in het demissionaire kabinet, VVD, NSC en BBB, is de invoering van de wetten van Faber juist van groot belang. Zij willen in aanloop naar de verkiezingen eind oktober uitstralen dat ze daadkrachtig genoeg zijn om een strenger asielbeleid door de Tweede en Eerste Kamer te krijgen, zónder dat de PVV nog in de coalitie zit.

In de wetten staat onder meer dat er een tweestatusstelsel moet komen, waarin oorlogsvluchtelingen minder rechten hebben dan mensen die persoonlijk vervolgd worden vanwege bijvoorbeeld seksualiteit en politieke activiteit. Voor oorlogsvluchtelingen wordt het veel moeilijker om familie naar Nederland te halen. Ook wordt in de wetten geregeld dat permanente verblijfsvergunningen worden afgeschaft, en dat vaker wordt getoetst of vluchtelingen terug kunnen naar hun thuisland.

Het kabinet heeft de afgelopen dagen geprobeerd de Kamer zover te krijgen de wetten te steunen. Demissionair vicepremier Mona Keijzer (BBB), die de invoering van het tweestatusstelsel op zich heeft genomen, deed een geste naar het CDA. Deze partij is in de Eerste Kamer nodig voor een meerderheid.

Nareizigers

Het CDA had, na aanhoudende waarschuwingen van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), een amendement ingediend om het tweestatusselsel een halfjaar later in te laten gaan, dat werd verworpen. Op die manier zou dat stelsel gelijktijdig komen met de invoering van het EU-migratiepact, wat voor de IND veel administratief werk zou schelen. Keijzer zegde maandag toe dat het nieuwe stelsel gefaseerd wordt ingevoerd. De timing zal ook afhangen van een uitvoeringstoets die in september wordt verwacht. Het CDA krijgt daarmee niet helemaal zijn zin. Partijleider Henri Bontenbal zei in de Kamer dat Keijzer volgens hem „in de brief bevestigt dat de IND het moeilijk aankan”. Hij vindt dat op de bezwaren van het CDA „geen goed antwoord is gekomen”.

Bontenbal liet dinsdagmiddag nog niet weten of het CDA nu donderdag definitief tegen de asielwetten zal stemmen. In de Tweede Kamer is het CDA niet nodig voor een meerderheid, maar na de zomer in de Eerste Kamer wel.

Wat het CDA ook doet, de PVV geeft in de Tweede Kamer de doorslag. Keijzer probeerde in haar Kamerbrief ook Wilders te paaien, door de strengere regels voor nareizigers meteen in te voeren als de wet van kracht wordt. Het is nu wachten of Wilders tevreden is gesteld, of dat hij de wetten toch liever wegstemt. Dinsdagavond geeft Wilders mogelijk meer duidelijkheid als hij aanwezig is bij een protest tegen de komst van een asielzoekerscentrum in Helmond.

Trump zet ICE-detentiecentrum ‘Alligator Alcatraz’ in om migranten bang te maken

admin
July 1, 2025
0

De regering-Trump blijft nieuwe manieren vinden om migranten zonder papieren duidelijk te maken dat ze onder haar bewind ernstig moeten vrezen voor detentie en uitzetting. Een van de meest extreme voorbeelden van die bangmakerij staat aan de rand van het moerasgebied ‘The Everglades’, in het zuiden van Florida.

Op een oud vliegveldje is een tijdelijk detentiecentrum geopend van vreemdelingenpolitie ICE. President Donald Trump kwam dinsdagochtend vanuit Washington over voor een rondleiding door het gevang, dat door lokale partijgenoten ‘Alligator Alacatraz’ gedoopt is.

Deze bijnaam verwijst naar de alligators die in de wateren rond het afgelegen vliegveld leven. Alcatraz is de beruchte voormalige gevangenis op een rots voor de kust van Californië, waar door de vervaarlijke stromingen naar verluidt geen gedetineerde ooit uit ontsnapte. Ook dit tot een ruïne vervallen cachot zegt Trump te willen herbouwen en heropenen om er ‘s lands ,,meest meedogenloze en gewelddadige criminelen” onder te brengen, maar dat voornemen is veel onzekerder.

Het ICE-detentiecentrum op het in onbruik geraakte gemeentelijke vliegveld Dade-Collier kon daarentegen in enkele weken worden ingericht. Op de start- en landingsbanen zijn rijen witte bouwketen neergezet, waar de deportatiedienst uiteindelijk tot vijfduizend mensen kan vastzetten in afwachting van hun uitzetting.

Het kost 450 miljoen dollar om het centrum een jaar lang te laten opereren. Het budget voor ICE zal de komende jaren fors omhoog gaan (van 3,5 naar 48,5 miljard dollar) als het Congres een dezer dagen de begrotingswet ‘One big, beautiful bill’ mocht aannemen.

Trump en de Republikeinen grijpen ‘Alligator Alcatraz’ al dagen aan voor intimidatie richting migranten zonder papieren. Op zijn Instagram-account deelde het Witte Huis dit weekeinde een AI-gegenereerde foto van de enorme reptielen met blauwe ICE-petjes op. De afdeling Florida van de Republikeinse Partij verkoopt T-shirts en andere merchandise met de naam.

Het gevang komt er in weerwil van lokaal protest. De Democratische burgemeesters van Miami-Dade wilde het vliegveld eerst niet afstaan, maar de Republikeinse gouverneur Ron DeSantis heeft het met beroep op een noodwet onteigend. Milieuactivisten wijzen op de impact voor het natuurgebied, dat tevens een belangrijke rol speelt in de drinkwatervoorziening van Miami. Ook lokale inheemse volkeren, op wier voorouderlijke grond het vliegveld ligt, zijn kritisch. Zij spreken van ‘Alcatraz Auschwitz’.

Florida, met zijn grote bevolking van latino’s, is uitgegroeid tot belangrijk jachtgebied van ICE. Anders dan in veel Democratische staten en steden werken lokale politie en state troopers enthousiast mee bij het aanhouden en oppakken van mensen zonder papieren.

Luister naar